నీ స్నేహం నా మిద కురిపించింది ప్రేమ కరుణ

..నువ్వు ఉంటే ఈ లోకం కి రాజు నేను కానా!?

నువ్వు లేక్కపోతే ఎండామావులకుకి ఆకారం నేను కానా!

నీ మాటల మెకంలో మునిగి ఉన్నా ..

అవి వినపడకపొతే వికచసించని పువ్వుని నేను కానా!

నీ నవ్వుల నయగారంలో నా ప్రేమ నావను నడుపుతున్నా..

అవి లేక్కపోతే బాధ అనే సాగరం లో నేను మునగానా ..

నీ మోముకి సొగసుని పెంచే సోట్టబుగ్గా ..

ఆకాశంలో నక్షత్రాలను తలపించే అందాల పళ్ళవరుస .

నన్ను నీకు చేసాయి బానిస .

చుదిదరులో లో చూడచక్కని ..ఆడతనం..

లంగావోనిలో నన్ను నివేపు లాగే లవన్యతనం ..

చీర కట్టుతో నన్ను కట్టిపడిసే నీ కన్యతనం..

వీటి అన్నింటికీ బానిస అయింది నా యవ్వనం ..

మరదలుగా ..నా మదిలో మాటువేసిన ఓ ముద్దబంతి ..

పత్నివి అయ్యి నీ పరువపు పోదరిలోలో నా పాదం పెట్టనివు ..ఓ పూబంతి .

ఇన్ని వింతలు చేసిన నెరజాణ.

మన ఇద్దరి మద్య ఉంది ప్రేమనే ?

లేక పోతే స్నేహం ని .ప్రేమ అనుకుంటున్నాన !?

నీ సమాదానం చేపవే ఓ అందాల కూన..